Aikido

Co to jest aikido?

Aikido jest japońską sztuką walki obronnej. Tak się mówi, ale co to znaczy? W prostych słowach łatwiej powiedzieć czym aikido nie jest. Aikido nie jest sztuką walki, jaką znamy z oglądanych zawodów sportowych w stylu: boks, karate, MMA, a nawet judo. Oczywiście zawiera elementy wspólne z innymi sztukami walki, posługuje się dźwigniami, rzutami i uderzeniami. Tak samo jak w innych sztukach walki wymaga: koncentracji, szybkości, właściwego czasu i sposobu reakcji. Jednak różni się w sposobie i celu działania.

Przede wszystkim nie trenujemy po to, żeby zwyciężać w zawodach, bo w aikido nie ma zawodów, nie trenujemy po to, żeby pokonać przeciwnika przez jego uszkodzenie, w aikido nie traktujemy napastnika jak wroga. W swoich założeniach aikido jest całkowicie  defensywne – nastawione na obronę. Techniki aikido są odpowiedzią na atak przeciwnika. Za pomocą przemieszczenia, obrotów ciała, zmiany pozycji oraz dźwigni i rzutów aikido daje możliwość obrony, także przed napastnikiem mającym przewagę fizyczną. Dzieje się tak dzięki wykorzystaniu energii ataku przeciwnika. W efekcie technik aikido napastnik zostaje odrzucony lub unieruchomiony na ziemi.

Poprzez trening doskonalimy swoje umiejętności, ale i siebie. Staramy się odnaleźć naturalność i relaks w postawie i ruchu ciała, a również w sferze psychiki i ducha. Dzięki treningowi aikido poznajemy i zaczynamy świadomie rozluźniać ciało, zaczynamy przyjmować naturalną postawę fizyczną, a z czasem również psychiczną. Dzięki ćwiczeniom w parach uczymy się relacji z innymi, przełamujemy bariery, uczymy się reagować na różne i zmieniające się sytuacje.

O aikido można powiedzieć, że każdy znajdzie tu to, czego szuka: skuteczną samoobronę, perfekcyjne dźwignie, widowiskowe techniki, zdrową i naturalną sylwetkę, sprawność, kontakt z drugim człowiekiem, ale z czasem również kontrolę, równowagę, pewność siebie, spokój i dynamikę. W efekcie trening aikido to droga rozwoju, to stawanie się coraz lepszym.

Kilka faktów o aikido

Twórcą aikido jest O`Sensei Morihei Ueshiba.

Organizacja Aikido Aikikai

Aikido jest sztuką walki utworzoną w 1920 r. przez Morihei Ueshiba (1883-1969), eksperta, który osiągnął najwyższe poziomy w 31 Japońskich sztukach walki.

Fundacja Aikido (Światowe Centrum Aikido AIKIKAI) oficjalnie uznana przez Japoński rząd w 1940 roku powstała dla rozwoju i popularyzacji Aikido w całym świecie oraz nauczania ideałów założyciela (Morihei Ueshiba O-Sensei).

W 1968 roku oryginalna drewniana budowla Aikikai Hombu Dojno została zastąpiona nowoczesnymi budynkami. Pięciopiętrowe Dojo mieści się w Tokio, zawiera trzy oddzielne sale ćwiczeń, łącznie z 250 tatami. Aikikai Hombu Dojo jest  centrum Aikido kierowanym przez wnuka założyciela: Moriteru Ueshiba Doshu (od 1999r.)

Morihei Ueshiba

1883 – urodzony 14 grudnia w mieście Tanabe, Prefektura Wakayama, Japonia.

1912 – przeniósł się do Prefektury Hokkaido, gdzie spotkał Sokaku Takeda, uczył się od niego Daito-ryu Aiki-Jujitsu

1919 – spotkał O. Deguchi

1927 – przeniósł się z rodziną do Tokio i zaczął uczyć drogi Aiki.

1960 – dostał medal Shiju Hosho od japońskiego rządu.

1969 – odszedł 26 kwietnia, w wieku 86 lat.

Kisshomaru Ueshiba

1921 – urodzony 27 czerwca w Ayabe.

1946 – ukończył Uniwersytet Waseda, wydział nauk ekonomicznych i politycznych.

1956 – dał pierwszy pokaz i zaczął uczyć Aikido.

1957 – wydał pierwszą książkę.

1969 – przybrał tytuł Aikido Doshu.

1995 – otrzymał medal Zui Hosmo od japońskiego rządu.

1999 – odszedł 4 stycznia w wieku 77 lat.

Moriteru Ueshiba

1951 – urodzony 4 kwietnia w Tokio.

1976 – ukończył uniwersytet Meiji Gakuin, wydział ekonomiczny.

1986 – został generalnym dyrektorem Hombu Dojo.

1996 – został przewodniczącym Federacji Aikikai.

1999 – przybrał tytuł Aikido Doshu.

W Polsce aikido pojawiło się już w latach 50-tych XX wieku, ale pierwsza stała sekcja  aikido to 1976 r. Założył ją Marian Osiński w Szczecinie. W 1979 r. odwiedził  Polskę pierwszy japoński instruktor: Toshikazu Ichimura 6Dan, oddelegowany do Szwecji przez Aikikai.

Pierwsze egzaminy na stopnie dan odbyły się w 1986 r.

Przez cały ten czas polskie aikido było mocno wspierane przez Szwedzki Związek Budo. Jednak ze względu na trudności w kontaktach z nauczycielami z dużym doświadczeniem rozwój następował powoli.

Dopiero w 1990 roku powstała Polska Federacja Aikido – pierwsza ogólnopolska organizacja uznana przez Światowe Centrum Aikido AIKIKAI.

Od tego czasu, również ze względu na ułatwienia w komunikacji pomiędzy Polską a innymi krajami, do naszego kraju zaczęli przyjeżdżać nauczyciele z Japonii, Francji i innych krajów.

Zaczęły powstawać liczne kluby.

W 1990 r. pierwszy raz przyjechał do Polski Christian Tissier (obecnie 8Dan). Dzięki uprzejmości Sensei’a Tissier, wielu instruktorów mogło nieodpłatnie szkolić się w jego Dojo w podparyskim Vincennes, a jego uczniowie tacy jak Pascal Durchon i Philipe Orban corocznie odwiedzają Polskę do dzisiaj.

Rozwój polskiego aikido stał się bardziej dynamiczny, a w 1995 r. powstał nasz Kielecki Klub Aikido Jaf.

(więcej o aikido w Polsce: http://www.aikido.org.pl/)

Popularni nauczyciele aikido odwiedzający Polskę
  • Seishiro Endo shihan 8dan
  • Christian Tissier shihan 8dan
Kilka myśli ducha Aikido

AI – to znaczy miłość.

KI – uniwersalna zasada, siła życiowa, odwaga; znajduje się w każdej osobie.

DO – droga.

Aikido tłumaczone jest jako “droga w harmonii z Ki”.

BUDO jest ścieżką wojownika. BUDO pochodzi ze zjednoczenia technik, ciała i serca.

Siła w Aikido wyrażona jest delikatnie. Ruchy wzorowane na naturze są:  sprawne, racjonalne i delikatne, a nasze centrum jest nieruchome i stabilne.

Aikido utrzymuje stabilne centrum z naciskiem na kulisty obrót i okrężne ruchy. Zasada kulistych obrotów sprawia możliwość obrony przed przeciwnikiem o lepszych warunkach fizycznych i większym doświadczeniu. Chociaż ruchy Aikido są delikatne i płynne – jak w naturze, to po dodaniu delikatnej siły stają się bardzo skuteczne.

Łagodność Aikido sprawia, że przyciąga ono mężczyzn, kobiety i dzieci, bez względu na wiek. Rozwija nie tylko sprawność fizyczną, ale także osobowość i ducha. Praktykując Aikido nie tylko nabieramy doskonałości i zręczności, ale kształtujemy swój charakter według zasad natury.

Aiki szuka umiejętności pokonania ego i wrodzonej nieszczerości w bitwie z wrogiem. Aiki jest ścieżką przebaczenia i harmonii z otoczeniem, naturą, także wrogiem.